روزگاریست در این شهر غریب
بین این آدمها که ز تنهایی خود می ترسند...
وز پس آئینه از دیدن خود می لرزند...
من تو را پاک ترین یافته ام
آنقدر پاک، که گر آب نبود
من تو را آب صدا می کردم


"تکیه بر دیوار نمناک، علیرضا داوری"